Za desjat' chwyłyn do p’jatoji
Rozpowiw ty meni pro statuji;
Z hroszej, reczej ty zwiw
Statuji bożkiw,
Wdało pidibrani
Pid wymohy czasu.

Pryspiw:
U probłem nemaje kincja,
Ta wiru ne warto minjaty szczodnja.
Wira ż jednaje naszi sercja.
Jednist' serdec' – szczastja żyttja.

Za desjat' chwyłyn do weczirni
Ne skazaw ty meni, szczo statuji
Nawit' u wodi
Upadut' w cini,
Jak tilky pocznet'sja
Materiału infljacija.

Desjat' chwyłyn potraczeno,
Na porożni rozmowy wytraczeno:
Sprawżnij Boh
Je łysze odyn,
Nedarma Biblija
Je Knyhoju knyh.