Rozpowidały meni
Pro kwity wzymi,
Kazały: "Jich zapach
W cju poru najkraszczyj".
I fotomodeli,
I kosmos dałekyj,
Jakszczo jich sjahnuty,
Wsi kryknut': "Ce szczastja!".

Pryspiw:
Ne potribno maty use,
Szczob po-sprawżńomu żyty,
Ne potribno maty use,
Szczob cej swit połjubyty.

Jakszczo statky je,
Tebe ne chwyłjuje,
Szczo prynese
S'ohodnisznij deń.
U zołotomu
Piszczanomu zamku
Soncja ne wydno
I sztormu też.
Ta burja riwnjaje
Reljef uzbereż.

Ja dumaw pro te,
Szczo potribni hardyny,
Żałjuzi
Na nebesnim wikni.
Ce pidsztowchnuło
Mene do ideji,
Jaka teper
Żywe u meni.