Na stoli
U mojij kimnati
Sucilnyj bedłam,
I choczet'sja spaty.
Ta ja pereborjuju
Potjah do snu
I na kolini pyszu
Pisnju swoju.

Pryspiw:
Te, szczo ne można
Tak prosto skazaty,
Ja choczu pisnjamy
Tobi peredaty:
Bo ja łjubłju tebe –
Ce dlja mene hołowne.
Ne budu ja spaty,
A tobi pisni składaty.

Na stoli
U mojij kimnati
Stojat' słownyky,
Jich dosyt' bahato,
Ta prosto kilkoch
Tepłych sliw
Nedostatńo dlja wysłowu
Mojich poczuttiw.

Zoszyty z notamy
U mojij kimnati –
Ja wże ne znaju,
Kudy i składaty.
Zwyczajno, w muzyci
Barw je bez meż,
Ta choczu czitkosti
I w nych ja wse ż.

Pryspiw:
Te, szczo ne można
Tak prosto skazaty,
Ja choczu pisnjamy
Tobi peredaty:
Bo dumaju, szczo tak
Do twoho sercja donesu
Swoji poczuttja.
Ja ż tak tebe łjubłju!