Widlitajut' u wyrij dumky moji litni
I machajut' łed'-łed' żurawłynym kryłom.
Widlitajut' moji tepli mriji błakytni,
I osinnja żurba wże ljahła na czoło...

Ne tuży, ne sumuj, szczo lita promynuły,
Zaspokoju sebe ta ne strymaju sliz.
Ja wse bilsze i bilsz ozyrajus' w mynułe,
Bo uże iz hory pokotywsja mij wiz!

A w dołyni tumany husti, sywo-bili,
Ne rozwijesz nijak, chocz machaj na wsebicz,
Pered nym usi bezporadni j newmili,
Prosto weczir pryjszow, a za weczorom – nicz!

To ż ty pyj, wesełys', ne płekaj w serci tuhu,
Szcze żyttja ne zijszło do szwydkoji riky,
Ty radij, szczo wono ne powtoryt'sja wdruhe,
I szczo w switi ocim ty jedynyj takyj!

Ne tuży, ne sumuj, szczo lita promynuły,
Zaspokojuj sebe, bo pidesz u nebut',
Ty wse bilsze i bilsz ozyrajsja w mynułe,
Szczob pobaczyt' jasnisz swoju myłu majbut'!

Ne tuży, ne sumuj, szczo lita promynuły,
Szcze żyttja ne zijszło do szwydkoji riky,
Ty wse bilsze i bilsz ozyrajsja w mynułe,
Szczob pobaczyt' jasnisz swoju myłu majbut'! (wes' kupłet – 2)