Oj, z-za hory wysokoji
Z-pid czornoho haju,
Oj, kryknuły kozaczeńky:
Utikaj, Neczaju!
Ne żurit'sja, ne żurit'sja,
Pany-otamany,
Postawyw ja ochoronu
Usima szljachamy.

Pryspiw:
Neczaju, Neczaju,
Trymaj konja na pryponi
Dlja swoho zwyczaju!

Jak ja maju kozak Neczaj
Zwidsy utikaty,
Sławu moju kozac'kuju
Marno poterjaty?
To ż je w mene kozak Szpak,
Oto dobryj chłopec',
Win odrazu daje znaty,
Koły utikaty.

Pryspiw:
Neczaju, Neczaju,
Trymaj sobi szabełeczku
Dlja swoho zwyczaju!

Sidłaj, chłopcze,
Sidłaj, małyj, konja woronoho,
Ta pobiży w czyste połe,
Czy jde ljachiw mnoho?
Wertajet'sja małyj chłopec',
Aż iz Połonoho:
Ide ljaszkiw sorok tysjacz
Tilky bez odnoho.

Sidłaj meni woronoho,
Sobi – bułanoho
Ta j wyriżem wrażych ljachiw,
Hej, szczo do odnoho!
Oj, ne wstyh kozak Neczaj
Na konyka spasty,
Wraz ljachamy, jak snopamy,
Po dwa rjady kłasty.

Pryspiw:
Neczaju, Neczaju,
Trymaj sobi szabełeczku
Dlja swoho zwyczaju!

Jak rozwerne kozak Neczaj
Ta liwe płecze,
A wże ljachiw – wrażych syniw
Ta krow riczkoju tecze!
Powernuwsja kozak Neczaj
Na prawuju ruku,
Oj, ne wyskoczyw Neczajiw kiń
Iz ljaszoho ruchu.
Oj, jak stysne kozak Neczaj
Konja ostrohamy,
Za nym ljachiw sorok tysjacz
Z hołymy szabljamy.
Poszpotawsja pid Neczajem
Konyk na kubynku,
Złowyw ljaszok – skurwyj synok
Joho za czuprynku.
Oj, wdarywsja kozak Neczaj
Ob kułak rukoju,
Oj, pryjdet'sja rozłuczytys'
Z dit'my i żonoju.
Hej, mołodi kozaczeńky,
Kotryj bude w misti,
Pokłonit'sja matuseńci,
Neszczasnij newistci.

Nechaj wona, nechaj płacze,
A wże ne wypłacze,
Oj, nad synom, nad Neczajem,
Czornyj woron krjacze.
Za czas, za chwyłynku,
Za mału hodynku
Kaczajet'sja Neczajewa
Hołowa na rynku.
Oj, ne dbały wrażi ljachy
Na kozac'ku wrodu,
Rwały tiło po kawałku,
Puskały na wodu.

Neczaju, Neczaju...

Otak mużnij kozak Neczaj
Za Wkrajinu bywsja,
I za te wicznoji sławy
W wnukach zaruczywsja!

Neczaju, Neczaju... Neczaju, Neczaju...
Neczaju, Neczaju... Neczaju...