Ty każesz – szczastja w dałyni,
W czużych krajach, w szałenych mrijach.
Meni ż wono – w ozymyni,
U witerci, szczo z polja wije.

Pryspiw:
Ja baczu szczastja w jasnyj deń
W czariwnij posmiszci dytyny,
U promenjach, szczo łynut' hen
Wid chwyl riky jasnoji dnyny.
Ty każesz – szczastja rozszukat'
Możływo łysz w dałekych mandrach,
Ta możesz tak i zabłukat',
Pobaczyt' zamist' soncja – chmary.

Chaj bude kożnomu – swoje,
Moje ż szukajte w ridnim kraji,
Najlipsze – zberehty, szczo je,
Ja na czuże ne zazichaju.

Pryspiw (2)

Chaj bude kożnomu – swoje!..