Jak oseł sydżu i duriju
Po chwyłyni za toboju,
Sylno wstreczi żdu
Pid zawjetnoju kudrjawoju werboju.

Pryspiw:
Jak ti baczu, to ti choczu,
Jak ne baczu, to murkoczu,
Je pidozra, szczo ty –
Wid'ma kołdowska.
Bereh liwyj, bereh prawyj,
Ty żywesz za pereprawoj,
A paromszczyk je masonom iz Kremlja.

Wże mene ne raz wodyły
Moja mama do stareńkoji znacharky,
Szczob tebe zabuty –
Nawar na dridżach z morkwy i pohanky. Ałe

Pryspiw

Ty prychodysz znow,
Jak son, taka chorosza,
Puls twij dychaje,
Pulsuje po oczach,
Znow swarysz mene,
Szo pysok mij obrosszyj,
Pochmełyszsi spersze,
Skażesz potim – ja ty dam!
Jechej-jacha, zhyń, wid'mo, tikaj!
Jechej-jacha!

Ja narwu czasnyk iz naszoho horodu,
Trocha z’jim, a reszta liżko obkładu,
I wiz'mu w prydaczu szcze swiczenu wodu,
A zamist' toho koł osynowyj wwedu.
Jechej-jacha, zhyń, wid'mo, tikaj!
Jechej-jacha...

A na majesz!
Ty znow pryjdesz, ja ti choczu,
Jak ne pryjdesz, to zamurkoczu,
Wże toczno znaju, szczo ty –
Wid'ma kołdowska.
Bereh liwyj, bereh prawyj,
Ty żywesz za pereprawoj,
A paromszczyk je masonom iz Kremlja.

Jak oseł sydżu i duriju
Po chwyłyni za toboju,
Sylno wstreczi żdu
Pid zawjetnoju kudrjawoju werboju.
Wże mene ne raz wodyły
Moja mama do stareńkoji znacharky,
Szczob tebe zabuty –
Nawar na dridżach z morkwy i pohanky... (wes' kupłet – 2)