Skilky ne swity, sonce moje, ty wże mene ne zihrijesz
Jak ne kruty – ne powernesz swity, pam’jataj, pożnesz te, szczo posijesz

Ja błukaju tut, ty u cej czas spysz
Nichto mene ne czuje... Ja nimyj!..
Bezkinecznist' put, łabirynty tysz
Temrjawa ciłuje... Tak ja nimyj!..

Nadija szcze je, ałe tilky na hirsze
Baczyty szczos' na bilij stini
W inszomu switi nacze teplisze
Nawiszczo ce wse załyszajsja w tini

Tam doszcz i witer, tam ja nimyj

Wypuskaj własnyj raj załyszaj słowa
Wes' wrożaj w sebe zarywaj. Dosyt'... Pit'ma!

Kożnoji noczi ty wyrwatys' choczesz iz tiła łjuds'koho iłjuziji sniw
Ty rweszsja do switła ta kryła zakryti, tobi załyszyłos' wtopytys' w bidi

Tam doszcz i witer na mojij dołoni
Bezmeżnist' switu, tam ja nimyj
Jak żmenju liter wtrymaty w dołoni
De zyma i lito, ja nimyj!

Błukajesz w omani prymarnoho sjajwa
Załyszywszy tiło swoje na zemli
Wono nepotribne, wono tobi zajwe
Ty wże ne tam, ty uwi sni!

Tam doszcz i witer, tam ja nimyj

Wypuskaj własnyj raj załyszaj słowa
Wes' wrożaj w sebe zarywaj. Dosyt'... Pit'ma!