Wykonawca: Wiktor Pawlik
Ne każy "proszczaj",
U duszi mojij peczal,
Na serci żal mojemu i żurba.
Ne każy "zabud'",
Szczo mynułe ne wernut',
Szczo u duszi mojij szcze kwity
Szczastja i łjubowi rozkwitut'.
Pryspiw:
Ty – moja wesna,
I jak rozłjubyty tebe?
Ne każy "proszczaj",
Ty – sonce moje zołote.
Ty w mene odna,
Łjubow nepowtorno żywa.
Ne każy "proszczaj"...
Tak wże powełos',
Szczo łysze tebe odnu
W swojim żytti tak pałko połjubyw,
Szczo w dumkach swojich
Łysz pro tebe howoryw,
Łysz zhaduwaw ti oczi
W czas bołju w tychi noczi wesnjani.
Pryspiw (2)
Ne każy "proszczaj"...
Ty w mene odna!..
Łjubow nepowtorno żywa!