Nicz rozsypajet'sja szmatoczkamy skła
Kotri ranjat' serce i wpadajut' w duszu.
Krow padaje z neba krapljamy doszczu
I pro morok ocej wes' zabuty ja muszu.
Promiń rozrizaw zemłju na czastky,
Szczo w switłomu kolori powilno stikajut'.
Zori rozczynjat' nadiji w tumani
Jaki w hołowi mojij powilno wmyrajut'.

Pryspiw:
Pawutynoju pytań spohady stikajut'
W sticznu kanawu, de jich bilsze ne szukajut'.
Nadija, pekło, prokljate czekannja.
Nożem u hrudy. Wse. Kinec' strażdannjam

Bezturbotni mriji zabutych pereżywań,
Na jaki ne warto bilsze czekaty.
Z rozumu zwodyt' bezdumnist' dumok,
Szczo zmuszujut' prosto bezmowno kryczaty.

Pryspiw (2)