Stojit' jawir nad wodoju, w wodu pochyływsy,
Stojit' żownjar u kajdanach, sumno zażurywsy.
– Ne chyłysy, jawir, w wodu, bo szcze-s zełeneńkyj,
Ne żurysy, żownjaryku, bo szcze-s mołodeńkyj.
– Jak meni sy ne chyłyty: woda koriń mułyt',
Jak meni sy ne żuryty: samo serce tużyt'.
Sudjat' pany, sudjat' pany, sudjat' kapitany,
Ta wsudyły na żownjara zalizni kajdany.
Sudjat' pany, sudjat' pany, sudjat' pans'ki dity,
Ta szczo jało żownjarowi w kajdanach sydity.
Oj wyweły żownjaryka na nowe pidsinnja,
Oj zapłakaw rewne żownjar – kajdany złetiły.
Teszut' jawir, teszut' jawir, teszut' jaworynu
Mołodomu żownjarowi ta j na domowynu.
Teszut' jawir, teszut' jawir, teszut' jaworyszcze
Mołodomu żownjarowi ta j na derewyszcze.