Och, a buw że ja, buw
Ta j u bat'ka jiden syn.
Oj mene bat'ko
Po newoli odrużyw.
Och, a daw mni żonu
Ta ne łjubljanuju,
A szcze do toho
Ne robitływuju.
A prożyw że ja rik,
A prożyw że ja dwa,
Oj des sja wzjała
Szcze j dytyna mała.
Oj pidu że ja
Do Kytaj-horoda,
Oj ta kupłju ja
Kistjanoho czowna.
Oj ja dam za czowna
Piwtorasta rublja,
Oj za weselcja
Z połowynoju dwa.
Oj zipchnu ja myłu
Ta j na bystru riczku,
Oj a sam ja stanu
Na krutim bereżku.
Oj jak stała żona,
Ot jak jasna zorja,
A małeje dytja,
Ot jak jasna swicza.
– Oj wernys', myłaja,
Oj wernys' dodomu!
Uże budu żyty
Do smerti z toboju.
– Oj bodaj by-m mała
U Dunaj tonuty,
Oj a iz toboju
U pari ne buty.