Oj iz Nyzu, iz Łymanu witer powiwaje,
Kruhom Siczu Zaporiz'ku moskal obljahaje.
Ta wże ż odna dywizija stała sered Siczi,
Wzjała wona podiłyła kozac'ki zdobyczi.
A dwi druhi dywiziji stały na Bazari,
A sławniji zaporożci p’jaty pokazały.
Oj, jak krykne pan koszowyj w zaporiz'kij dzwinyci:
"Kydajte wy, zaporożci, pistoli j rusznyci!"
Oj, jak krykne pan koszowyj ta w Pokrows'kij cerkwi:
"Prybyrajtes', zaporożci, jak by k swojij smerti!"
Pływe szczuka z Kremenczuka, rozbyta iz łuka,
"Teper że nam, pan koszowyj, z toboju rozłuka!"

Piszły naszi zaporożci ne piszky – dubamy,
Jak ohljanut'sja do Siczi – zalljut'sja slozamy.
Piszły naszi zaporożci pid turka służyty,
Tam ne budut' munycyju moskows'ku nosyty.

Tecze riczka, newełyczka, łomajuczy kruczi,
Oj zapłakaw pan koszowyj od caryci jduczy:
"Oj, caryce, wraża maty, szczo ż ty narobyła,
Sławne wijs'ko zaporiz'ke ta j zanapastyła".

Buło b że zaporożcjam dobre dohljadaty,
Ta pot'omci newirnomu mensze dowirjaty.
Pływe szczuka z Kremenczuka, rozbyta iz łuka,
"Teper że nam, pan koszowyj, z toboju rozłuka!"