Witer kołysze twoje wijs'ko,
Ty neskinczene i tak błyz'ko...
A ponad lisom Sonce wstaje.
Djakuju, połe, za te, szczo ty je!

Ja narodywsja w ńomu j wyris,
Radist' i smutok łysz jomu nis,
W czystomu poli iz neju odyn,
Czystoho polja ja wirnyj syn.

Daj tobi Boże dowhi lita,
Myr jasnookym twojim kwitam,
Chaj nasze sim’ja w tobi proroste,
Ridnaja maty zawżdy cwite chaj!

Witer kołysze twoje wijs'ko,
Ty neskinczene i tak błyz'ko...
Swit prokydajet'sja: Sonce wstaje,
Djakuju, połe, szczo ty w mene je...
Djakuju, połe, za te, szczo ty je.