Znow nacze wpała z neba
Tiń i ne wydno bereh
Strach roz’jidaje oczi
Stij! Ja uże ne choczu tak!
Son ne staje czitkisze
Bil rozczynjaje tyszu
Nicz dzerkali widbyłas'
Kryk! Wse, szczo załyszyłos' tam!

Pryspiw:
Uże ne złamaty
Newydymi hraty
I ne podołaty czas
Znajty w sobi syły
Rozprawyty kryła
Jakby szcze raz!
Ta znowu
Dni znykajut' neochocze
Tini dywljat'sja u oczi
Bil wertajet'sja szczonoczi, jak zawżdy
A ranok
Znowu spałyt' wsi bażannja
Chwylja strachu tycho myne
I nicz zabude mene...

Nicz widczynjaje dweri
Szljach hubyt'sja w pusteli
Czas wyse neporuszno
Strach rozdjahaje duszu
Tiń znow chowaje stiny
Bil, jak udar u spynu
Krok kożen raz wostannje
Hniw – to moje bażannja!

Pryspiw