Myt', i nas nema
znow nicz sama
ide dodomu
myt', ostannju myt'
jakby spynyt'
chwyłynu tomu.

Ałe wona sobi łetyt'
I nas uże ne zupynyt'.

Krok, ostannij krok
styska kurok
i znowu tysza
ty, a może ja
puste im’ja,
szczo chtos' załyszyw.

I myt' rozib’jet'sja, mow skło
i nas nikoły ne buło.

Use ne tak, usi ne ti
i ciłyj swit na samoti
use ne tak, usi ne ti
i ciłyj swit na samoti.