1.
Hodynnyk skaże "buwaj"
i namałjuje nuli
i znow do ranku rachuj
wohni w temnomu skli
son odjahaje twij strach
po stinach krute kino
a switło hasne ne tak,
ałe wże wse odno,
wże wse odno.

Pryspiw:
A deń rozirwe sny
na tysjaczi szmatkiw
a witer ponese
ułamky twojich krył
wse te, szczo ty szukaw,
wpade brudnym doszczem
ty nazdohnaw sebe
i bilsze ne wteczesz.
To wże ne son
to wże ne ty
słowa w wohoń
wże ne wtekty.
To wże ne son
to wże ne ty
słowa w wohoń...

2.
Słowa zaw’jażut' wuzły
na pawutynni dumok
nicz widpuskaje use
w oczach-sonnyj pisok
son rozczynjaje tebe,
a tini zminjujut' znak
i nacze wse, jak zawżdy,
ałe jakos' ne tak,
jakos' ne tak.

Pryspiw

A deń rozirwe sny
na tysjaczi szmatkiw
a witer ponese
ułamky twojich krył
wse te, szczo ty szukaw,
wpade brudnym doszczem
ty nazdohnaw sebe
i bilsze ne wteczesz.

Pryspiw