Chołodnyj witer w oczi meni,
Mełancholiczno sjajut' mista wohni.
Słowa, mow ryby, tycho spljat' w hłybyni
Ja neruchomyj, mow ostriw.
A twoji slozy – chołodna rosa,
Bajduże dywljat'sja unyz w nebesa.
I żoden z nas dywa bilsze ne żde.
Wże ty sama, ja sam.

Des' tycho błjuz łunaje u noczi,
Nu szczo ż ty, serce, mowczysz?

Pryspiw:
Łetyt' dałeko, jak łełeka,
Moje serce nad zemłeju,
I szukaje kraj zemli i samoty.
Twoji małjunky pałyt' speka
I wkrywaje lid stosunky,
Chocz tebe ja sto raziw uże prostyw.

Scenarij szczastja prostisze wody
I happy end je u p’jesi zawżdy.
Ałe chto może distatys' tudy,
Jakby buło b ce tak prosto.
U hucznomowci chwylja pływe,
Mene wże poszepky ty ne pozwesz.
My ne znajdem synij zorjanyj chram.
Wże ty sama, ja sam.

Des' tycho błjuz łunaje u noczi,
Nu szczo ż ty, serce, mowczysz?
Des' tycho błjuz łunaje u noczi,
Nu szczo ż ty, serce, mowczysz?

Pryspiw (2)