Zawżdy każut' szczos' odne,
Potim robljat' szczos' druhe!
Bez osoboji mety –
Hołowne wpered ity!
Za spynoju druh u druha
Szczos' pyzdity – ce my możem!
Ne dywljaczys' na sebe, –
Łjudy=łjudy os' i wse! (ost 2 rjadky – 2)

Upered lityt' prohres –
Do zirok i do nebes,
Czołowik wważaty staw,
Szczo łjudynoju wże staw!
Narkota, wijna i hołod,
Bez kincja brechnja i chołod!
Ce use abstrakcija,
My – cywilizacija! (ost 2 rjadky – 2)

Pryspiw:
Jakby ja chotiw hołowy ne maty.
Ne maty dumok, prosto chodyty i mowczaty.
Jakby ja chotiw hołowy ne maty.
Ne maty dumok, prosto chodyty i mowczaty.

U łjudyny je jazyk,
Mowa je i diałekt,
I my wważajemo tripłom
Toho, chto widkrywa sekrety!
Ce brechnja, ce neprawda!
Prokuror u hołowi,
Wse roztaszuje po miscjach –
Padal u twojich oczach! (ost 2 rjadky – 2)

Pryspiw

Wiz'my mene, meni nawkoło wse obrydło...
Nawit' ja sam sobi ne możu daty rady...
U hołowi mojij niczoho, tilky fon...
Mene dostało – ja rozib’ju mahnitofon!
Czomu wse tak? Nawkoło mene znowu i znowu,
Czy ja durak? Nikoły ne buło takoho!
I znowu doszcz, i znowu sylnyj, znow zadowho,
I ne pytaj, zi mnoju szcze ce bude dowho!

Pochowaju sam sebe u beztołkowij hołowi,
Ne znaju szczo skazaty, słowa ohydni meni! (2 rjadky – 4)