A u Petra Witowoho ta dwi doczky buły,
Jak hołubky sobi rosły, honorowi buły.

Gazdynjamy wony stały, fajno gazduwały,
Kudy pryjszły meży łjudy, honor wony mały.

Jak des' pryjdut' na zabawu, fajno zaspiwajut',
Czy stareńke, czy małeńke – wsi jich poważajut'.

Otak Hańka iz Paraskow w hori sobi żyły,
Szczo nikoły, jek ne buło, w’ny sja ne swaryły.

Hańka z Fedem gazduwały, chaty buduwały,
Krywawymy mozoljamy wse ce prytjahały.

Chocz i trudno prychodyłos', ta wse taky mały,
U straszni roky hołodni szcze j łjudjam dawały.

Ałe pryjszła bida druha, taki czasy stały,
Kotri kraszczi łjudy buły, to jich zabyrały.

Pokotyłys' łjudy switom, tymy sybiramy,
Doma wse-wse załyszyły, szczo pryhazduwały.

Usi znajem, jak to tjażko chaty buduwaty,
A u nas i se zabrały, łehko tak skazaty.

Staryj Kaszczuk iz Sytrukom w seli gazduwały,
Łjuds'ki chaty rozbyrały, sobi buduwały.

My z mamow z boku stojały, sliz'my sja wmywały,
Jak ciłe seło wyhnały, chaty rozibrały.

Ta rozbyły naszi chaty, u kotrych my żyły,
Ta na łjudej pokrykały, szczob wse wywozyły.

Nełehko nam buło z mamow na ce wse dywytys',
Jak poczały naszi chaty u seło zwozyty.

Wzjały Hańku iz doneczkow na Petra iz chaty,
Jak ce dawno uże buło, to sumno zhadaty.

Skilky Hańka w switi żyła, to wse i stradała,
Szczo "hospodar" use znyszczyw, szczo pryhazduwała.

Żuryłasja ta płakała, wse pereżywała,
Ne projszło ce wse bezslidno, bo j słabist' distała.

Pryjszła Hańka woseny do dońky Wasjuty,
Bo chotiła szcze wposlidok u dońky pobuty.

Potim szczastja wyprosyła, pustyły dodomu,
Obijszła usju rodynu u kraju ridnomu.

Pryjszła Hańka rozdywyłas', de wona rodyłas',
I kudy wona małeńkow bosoniż chodyła.

De w’na roky gazduwała, tjażko pracjuwała,
Teper wse ce ta znyszczyły, szczob sja ne pryznała.

Todi Hańka sja wernuła meży swoji dity,
Ne chotiła tu rujinu bilsze wże wydity.

Jak pryjichała do dońok – hirsze zaboliła,
Uże bilsze u bolnycy, jak doma, sydiła.

A Paraska – mensza doczka robotu łyszaje,
Zabyraje mamu słabu, w dorohu ruszaje.

Ne dumały, szczo żyweńku dowezem dodomu,
Pochowały swoju mamu u kraju czużomu.

Takisińki do Peczory wweczir pryłetiły,
I w bolnycy noczuwały, aby pidliczyły.

A wdoswita, za zorjamy mamka zapytały:
– De my teper noczujemo? – wże ne wpiznawały.

– Czy my wże u Kosowi, czy u Kryworiwni,
Tak sja mamci pozdawało, szczo na zemli ridnij.

Szcze wodyczky zaprosyły poslidnyj razoczok,
Bilsze ja uże ne czuła mamyn hołosoczok.

Tak tychońko mamka wmerły, wże ne howoryły,
Otak mene i zustriła neszczasna hodyna.

– Szczo ja maju tut robyty, sama na czużyni,
Ni sestryczok, ni susidok, błyz'koji rodyny?

Ce wse stałosja w dorozi, u kraju czużomu,
Płaczu, stohnu, koczajusy, szczo komu do toho?

A sestryci Wasyłyni daju tełehramu:
– Ne dowezła ja dodomu swoju ridnu mamu.

Pryjiżdżaj sjudy w Peczoru, treba szczos' robyty,
My wże swoju ridnu mamku musym choronyty.

Ne wdałosja ridnu mamku dowezty dodomu,
Pochowały ridnu mamku u kraju czużomu.

Łyszyłasja ridna mama nawiky w czużyni,
My pryjichały, płaczuczy, do swoji rodyny.

W ridnyj kraj my prywezły wistoczku sumneńku,
Szczo w Peczori pochowały mamoczku ridneńku.

Kożna mamka widczuwaje w swojim serci rany,
Jakszczo dity umyrajut' ranisze wid mamy.

A szcze moja ridna mama ridnu mamu mała,
Szczo Hannyczku wyhljadała, w rodyny pytałas':

– Czomu Hańka ne prychodyt', ne możu diżdatys'.
A za mamku, ridnu doczku ne choczut' pryznatys'.

Hańka, brattja i sestryczky ne choczut' skazaty
Swojij babci, szczo jich dońka ne pryjde do chaty.

Bojet w’ny sy za babusju, za taku słabeńku,
Szczob ne wmerła wona z żałju za dońkow ridneńkow.

Szczo Hańka uże wmerła, ne pryjde nikoły,
Bo wże jiji pochowały w dałekij Peczori.

Rozłuczyłas' z sestryczkamy ta szcze j z bratczykamy,
Ta iz swojimy ridnymy dwoma doneczkamy.

Ce ne hoden rozkazaty wsi swoji rozłuky,
Ta jaki my pereżyły w żytti swojim muky.

A wy, łjudy, ne dywujtes', szczo ja seje skłała,
Bo ja razom z mamkow żyła, wse zapam’jatała.

Ja ne hodna pozabuty wsi swoji tortury,
Wse meni pered oczyma, szczo my perebuły.

Szczo my w żytti pereżyły – wse meni na hadci,
Ja kinczaju spiwanoczku swojij ridnij mamci.