Oj buła wdowa nasered seła,
Oj mała wona odnoho syna.

Odnoho mała, do wijs'ka dała,
Odnoho mała, do wijs'ka dała.

Mynaje roczok – ne jde synoczok,
Mynaje druhyj – ne jde syn łjubyj.

Na tretij roczok newistku wede,
Na tretij roczok newistku wede.

Syna striczała sołodkym medom,
A newistońku hirkym połynom.

Syn medu ne pyw, pid konja wyływ,
A tu trutynu – napołowynu.

Znała ty, ma-gy, jak zustriczaty,
Oj znaj ty, maty, jak pochowaty.

Syna chowały pid wikoncjamy,
A newistońku za woritcjamy.

Na synoczkowi – jawir zełeneńkyj,
Na newistońci – try berizońky.

Nad synońkom wse maty płacze,
Na newistońci wse woron krjacze.