Zdawałos' buw zwyczajnyj litnij deń,
Naspiwuwaw wesełych ja piseń,
I mistom ja błukaw, todi ja szcze ne znaw,
Szczo ty do mene bilsze ne pryjdesz.

Do morja z inszym wid’jiżdżała ty,
Pokynuła nasz ostriw dobroty,
W oczach u mene sil, hirkyj u serci bil,
Bo ty spałyła niżnych mrij mosty.

Pryspiw:
A łjubow, a łjubow storonoju jde,
Zahubyły szczastja my, bilsze ne znajdem.
A łjubow, a łjubow storonoju jde,
My z toboju szczastja znow bilsze ne znajdem.

Zajdu w kafe de my buły udwoch,
Nallju wyna i wyp’ju ja za dwoch,
Szczo zhasły dwi zori ne wir tomu hrim,
Ałe za ce sudytyme nas Boh.

Pryspiw (4)