Ne możu bez kazky prożyty i dnja
I noczi ne możu prożyty bez kazky,
Wyhaduju jich i wpłetaju znenac'ka
Kriz' struny hitary w budenne żyttja.

Pryspiw:
Kazka moja u serpnewomu nebi
Padajut' zori z suzir’ja Płejad.
Ja zahadaju bażannja pro tebe,
Kazka moja, de ty kazka moja?

Zbyrajus' w dorohu, składaju dumky,
W rozczesani kosy wpłetaju rosynky,
Wam załyszaju swoji ja kazky –
W serpnewomu nebi małeńki rodzynky.

Tak prożywu ponad tysjaczu lit
Kwitkoju-zirkoju, pisneju-krynyceju.
Ja wam na wuszko szepoczu kazky
I prylitaju do was chwostowyceju.

Kazka – ce radist', kochannja i hrich,
Kazky – ce szczastja, bida i trywoha,
Kazka moja – bezkineczna doroha
Miż wczora i zawtra, kriz' slozy i smich.

Pryspiw