Jij wże szistnadcjat',
I zranku wona cz'otko pachne,
Wona nadijet'sja, szo win jiji nareszti...
Ne widsztowchne,
Kochannja wreszti-reszt spałachne,
Wona wże tak dawno po ńomu sochne,
Bo win ne łoch, nje!
Jij do pyzdy padarky,
Wona dawno wże ne dytyna, ne zbyraje marky,
Smałyt' cyharky,
I znaje, szo take żyttja,
Na neji w mużykiw stojit', wona wże ne dytja,
Joho zwaty Witja,
Jij wże szistnadcjat', jomu trydcjat' szist',
Wona wnoczi ne spyt', a wdeń ne jist',
Win wczytel fizkultury,
Wona w desjatom kłasi,
Ne p’je, ne kure, na chuja wona jomu zdałasja?
Dura! Dura! Kryczat' jiji padrużki!
S'ohodni pozdrawljajut' i tjahajut' wsi za wuszka,
Na łyci – posmiszka,
Ta ne chwataje mużyka,
W sumni chwyłyny jiji spasaje łysz ruka
I razni tam predmety,
Łjubow, hdje ty?
De wsjaki tam stichi-kupłjety,
Kanhchwjety, kwity i biłjety u kino?
I ostalne łajno,
De wono, a, de wono, de?
De wono? Koły do neji pryjde?

Pryspiw:
Ta tilky łondons'kyj doszcz,
Do bołju do kryku,
Pazdrawljaju tjebja
I na każdoj otkrytke
Ja z łjubow’ju pyszu
Z dnem narodżennja, Wika! (wes' kupłet – 2)

Ałe wże czas serjozno za sprawu bratysja
Wid djewstwjennosti ne wtikty
I ne schowatysja...
I os' hotowi Witi pyriżky,
Wika hotowa rozsuwaty niżky,
Wona ide i ujawljaje: win Betmen, a wona – baba-kiszka,
Chocza, jakyj tam Betmen, każan u Witi smokcze,
A Witja joho pyzdyt' i chujaryt', nohamy topcze...
I os' wona czerez porih sportzała perestupaje,
"A-zdrasti!" – a szo kazat' dali – ne znaje,
"Nu, ponimajete, wy meni duże nrawytes',
I os' wam pyriżky, nadijusja, wy nymy ne wdawytes',
Korocze, ja choczu z wamy potjerjaty cnotu,
Chocz wy i możete wtratyty robotu,
Ałe ż ja supjer-djewka – prosto kład",
A Witja wże żene jiji pinkamy pid zad...
Zapłakana i p’jana – oce tak djeń rażdjenija,
I Wika mstyt'sja – na Witju pysze zajawłjenije...
I Witja wże za hratamy, ta to ne Wikina wyna,
Nu a fizruk popaw – ot żałko pacana!

Pryspiw