Yiy vze shistnadcyat',
I zranku vona ch'otko pachne,
Vona nadiyet'sya, sho vin yiyi nareshti...
Ne vidshtovchne,
Kochannya vreshti-resht spalachne,
Vona vze tak davno po nomu sochne,
Bo vin ne loch, nye!
Yiy do pyzdy padarky,
Vona davno vze ne dytyna, ne zbyraye marky,
Smalyt' cyharky,
I znaye, sho take zyttya,
Na neyi v muzykiv stoyit', vona vze ne dytya,
Yoho zvaty Vitya,
Yiy vze shistnadcyat', yomu trydcyat' shist',
Vona vnochi ne spyt', a vden ne yist',
Vin vchytel fizkultury,
Vona v desyatom klasi,
Ne p’ye, ne kure, na chuya vona yomu zdalasya?
Dura! Dura! Krychat' yiyi padruzki!
S'ohodni pozdravlyayut' i tyahayut' vsi za vushka,
Na lyci – posmishka,
Ta ne chvataye muzyka,
V sumni chvylyny yiyi spasaye lysh ruka
I razni tam predmety,
Lyubov, hdye ty?
De vsyaki tam stichi-kuplyety,
Kanhchvyety, kvity i bilyety u kino?
I ostalne layno,
De vono, a, de vono, de?
De vono? Koly do neyi pryide?

Pryspiv:
Ta tilky londons'kyi doshch,
Do bolyu do kryku,
Pazdravlyayu tyebya
I na kazdoy otkrytke
Ya z lyubov’yu pyshu
Z dnem narodzennya, Vika! (ves' kuplet – 2)

Ale vze chas seryozno za spravu bratysya
Vid dyevstvyennosti ne vtikty
I ne schovatysya...
I os' hotovi Viti pyrizky,
Vika hotova rozsuvaty nizky,
Vona ide i uyavlyaye: vin Betmen, a vona – baba-kishka,
Chocha, yakyi tam Betmen, kazan u Viti smokche,
A Vitya yoho pyzdyt' i chuyaryt', nohamy topche...
I os' vona cherez porih sportzala perestupaye,
"A-zdrasti!" – a sho kazat' dali – ne znaye,
"Nu, ponimayete, vy meni duze nravytes',
I os' vam pyrizky, nadiyusya, vy nymy ne vdavytes',
Koroche, ya chochu z vamy potyeryaty cnotu,
Choch vy i mozete vtratyty robotu,
Ale z ya supyer-dyevka – prosto klad",
A Vitya vze zene yiyi pinkamy pid zad...
Zaplakana i p’yana – oce tak dyen razdyeniya,
I Vika mstyt'sya – na Vityu pyshe zayavlyeniye...
I Vitya vze za hratamy, ta to ne Vikina vyna,
Nu a fizruk popav – ot zalko pacana!

Pryspiv