Pryspiw:
Pam! Pam-param-pararam,
Pam! Pam-param!

Meni podzwonyła ty,
Obicjała pryjty des' bilja desjaty,
Obicjała sprobuwaty
Poczaty spoczatku,
Rankom – kawa i jajcja wsmjatku,
Obicjała wypyty mene bez ostatku,
Ja pomywsja, pobrywsja,
I nawit' odjahnuw krawatku,
Szczo z c'oho wyjde – nawit' ne maw hadky,
U tebe bahati mama j tatko,
Szubka, sapożky i perczatky,
A w mene na mojich szyrokych sztanjach łatky,
Ja ne widhaduwaw twoji zahadky,
Ne rozumiw, szczo kojit'sja,
Ta jakos' projde, zaroste-zahojit'sja,
U mene u kyszeni hrywnja, a w tebe tyszczi,
Istorija po typu pryncesa i niszczij,
Spijmała mene na swoju wudoczku,
I ja piwroku pljasaw pid twoju dudoczku,
Dawno wże zabuw twoju myłu mordoczku,
I wykynuw twoju fotoczku
Czerez fortoczku.
Ty ne dumaj, ja ne skuczaju,
Ja, tym czasom, stoju i spiwaju...

Pryspiw

Use popsowo, prosto, i banalno, jak w romani.
Nou mani-mani,
Ta ricz zowsim ne w c'omu, ni!
Dlja mene nema zawtra, je łysze s'ohodni,
Wona wże wyszcze neba, nu a ja iszcze na dni.
Modni druzi,
Dorohi restorany,
Ja – łuzer,
Zawżdy mołodyj i, jak zawżdy p’janyj,
Bidnyj,
U mene – studija, mikrofon, koncert,
U neji – cz'otkyj tjełjefon, robota, uniwjersitjet,
U jiji chachaliw je chata i kruta taczka,
W mene nachabnosti bahato i Monte-Karło paczka,
Ubyti poczky, peczinka i łeheni,
Rehłan, a ne soroczka,
Ja modnyj, ja na sceni.
Ja – henij, ta nu?
A wona pryncesa,
Na prynca ne tjahnu,
U mene inszi interesy,
Czesno skażu, bo prawdy nide dity,
Ja tyżdeń piszky chożu, szczob nazbyraty jij na kwity.
U mene rep i wirszi, spysani czornowyky,
Kochannja jij dajut' krutiszi czołowiky,
Ja znaju, babła dlja neji nedostatńo maju,
Na wse płjuju, meni odnakowo i ja spiwaju...

Pryspiw