Moja łjubow – rożewyj kwit w wesnjanomu sadu,
Moja łjubow – wesełyj spiw, z jakym ja w swit idu.
O, jak tebe kochaju ja, jedynaja moja.
Tomu kochannju ne zmilit', aż wyschnut' wsi morja.

Nechaj poschnut' usi morja, potanut' bryły skał,
Ta ty nawik, łjubow moja, aż zhasne soncja pał.
Proszczaj, proszczaj mij ridnyj kraj, proszczaj moja łjubow,
Ta de b ne buw ja, myła, znaj, do tebe wernus' znow.

O, jak tebe kochaju ja, jedynaja moja. (2)