Je na switi cim pustelnyj bereh,
Tam żywe pustelnyk iz mojim im’jam.
Ne szumljat' na berezi osoka i werby,
Wypałena i mertwa kam’jana zemlja.

Pryspiw:
Maje toj pustelnyk chatu iz kaminnja,
Łoże kam’jane, swiczku kam’janu,
Kryła kamjani pryrosły korinnjam
Do zakamjaniłoho wycwiłoho snu.

Ja ne znaju, chto wy, smert' czy woskresinnja,
Ja ne znaju, szczo wy prynesły meni.
Dotorknit'sja pohljadom do toho kaminnja,
Może, z ńoho zacwitut' wam moji pisni.

Pryspiw