Wse buło u żytti pomiż nas
I ciłunky i radist' wstriczań,
A s'ohodni wże oseni czas,
Szczo prynosyt' w dim kryła proszczań.

Do płecza ja twoho prytułjus'
I zihriju osinnim tepłom,
Z wust pryw’jałych nektaru nap’jus',
Hljań jakyj łystopad za wiknom.

Pryspiw:
Łystopad, łystopad, ach, jakyj za wiknom łystopad,
Znowu zołotom łystja steżky zasteljaje.
Sypłe oseni sum i bahrjanyj wohoń łystopad,
Tilky para łełek nad hnizdom szcze krużljaje.
Łystopad, łystopad, ach, jakyj za wiknom łystopad,
Znowu zołotom łystja steżky zasteljaje.
Sypłe oseni sum i bahrjanyj wohoń łystopad,
Tilky para łełek nad hnizdom szcze krużljaje.

I w duszi wże dawno łystopad,
Oblitajut' jak łystja roky,
Widszumiw litnij nasz zorepad,
Zhasły mrij mojich junych zirky.

Chocz uże łystopad za wiknom,
I łystopad u mojemu żytti,
I mojim najswjatiszym hrichom
I oberehom staw ty mojim.

Pryspiw:
Łystopad, łystopad, ach, jakyj za wiknom łystopad,
Znowu zołotom łystja steżky zasteljaje.
Sypłe oseni sum i bahrjanyj wohoń łystopad,
Tilky para łełek nad hnizdom szcze krużljaje.
Łystopad, łystopad, ach, jakyj u żytti łystopad,
Szczo buło dorohym swoju cinnist' wtraczaje,
Sypłe oseni sum i bahrjanyj wohoń łystopad,
Tilky nasza łjubow jak zorja ne zhasaje.