Meni wże pewno tak sudyłos', wstriczatys' j rozłuczatys' znow,
Zhornuwszy ruky, niby kryła, do tebe znowu ja pryjszow.
W rozłukach naszych ta proszczannjach, ja pryznajus', moja wyna
Ta mowłju wpersze i wostannje: dlja moho sercja ty odna.

Pryspiw:
Ja prychodżu, ja jdu do tebe znowu
Na duszewnu, jak na spowidi, rozmowu.
Ja prychodżu, szczob tobi szcze raz skazaty,
Szczo u cilim switi ty najbilsze swjato.

Tobi dozemno ja wkłonjusja za te, szczo dowho żdesz mene
I własnij doli posmichnusja, szczob zabuwałosja sumne.
Biżyt' moja łjubow po slidu i ja błahaju pidożdy,
Kołys' do tebe ja pryjidu, szczob załyszytys' nazawżdy.

Pryspiw (2)