S'ohodni ty porucz zi mnoju nemow zyma,
W oczach twojich dzwonjat' kryżynky i tepła nema,
I choczu, kochana, ja znaty, czom ty sumna,
Newże u cim łysze moja wyna?

Mynajut' rewnywi obrazy i cja myne,
Ty tilky suchymy słowamy ne rań mene,
I pohljadom neobereżnym ne ostudy kochannja,
Szczo u serci nazawżdy.

Pryspiw:
Ty zihrij mene, zihrij mene łaskawym słowom,
Ty spały mene, spały mene w wohni łjubowi,
Ty zihrij mene, zihrij mene łaskawym słowom,
Ty spały mene, spały mene w wohni łjubowi.

Prychodjat' za zymamy wesny i sonce znow,
Łjubow w naszim serci woskresne i my razom.
Ja w oczi twoji podywłjusja, ty zrozumij, kochana,
Ja nawiky tilky twij.

O, jak ja łjubłju ti chwyłyny jak sum myne,
Jak niżno smijeszsja j ciłujesz ty znow mene,
Ja najszczasływiszyj u switi todi staju
I znow proszu, proszu łjubow swoju.

Pryspiw