Łito switłe projszło nacze myt',
Zahubyłas' doroha twoja.
Łystja żowte zasnułych derew
Znow powoli nese teczija.

Pryspiw:
A ja łjubłju wsi czotyry pory roku,
Bo kożna z nych –
Wesna, lito, osiń, zyma –
Zhadajut' meni tebe. (wes' kupłet – 2)

Ja ne baczyw bucznoji wesny,
Jak na neji neschoża ty.
Cwit wesny – to twoja żurba,
U oczach zełenoji wody.

Pryspiw

Żowte-biłe, to osiń-zyma,
Synje nebo – twoji kolory.
I nemow czariwnycja wesna
Znow rozkwitne cijeji pory.

Pryspiw (2)