Ce chid wesnjanych zwiriw, ce parad łemuriw,
Malowani roty pałkiszi swiżych ran.
Ce czas koły żaha strumuje nawit' z muriw,
Ce marsz nahritych tił, żahuczych mow koran.

Ce – tanci potipach pid sołodowym nebom,
Jasnowelmożna krow temnije mow czyfir.
Diwczata z meduczyłyszcz pachnut' młosno medom,
Prozori nacze spyrt, łetjuczi jak efir.

Ce wychid hultipak pid szełesty akacij,
Pochid pid lichtari łolitok i morhuch.
Mow pionerok płyn u dni szkilnych wakacij
Powz wyhuky afisz pro m’jaso i pro duch.

Powz birżu, kazyno, Mełodiju, miliciju
Pastuszky z witrażiw, upyrky z war’jete,
Durepy osjajni, wohnenni janhołyci,
Ci małpy trochy malwy, kożna z nych cwite.

Ce czas derew i zmij duchmjanyj i takyj,
Szczo wyrystaje z nih surma chrypka i hriszna.
Wony idut', a ty, jak toj biljardnyj kyj,
Ne w syli prokazaty nawit' Chare Kriszna.

Abo os' ty poet, ułjubłenec' płanet,
Szczo baczysz to szczoku, to wucho abo klipsu,
Zarjadżenyj takyj uwes', mow pistołet,
Hotowyj rozrjadytys' włuczno w perszu lipszu.

Abo os' wy wujky, nabyczeni bujtury,
Atłety z-pid witryn, detali wid skulptury.
Abo os' ty fłejtyst, wes' hołubyj aż synij,
Szczo treszsja miż kupciw z jakychos' abisynij.

Abo chłop’jata, wy, bezwusi szkurodery,
Zełeni koroli wołohi wid żadań.
Urodżenky wesny pantery i hetery,
Powz was idut' u sny w łypku bezdonnu chłań.

I potim roztajut', i nedosjażni znow,
Tikajut' u haji powitrjanych nebes.
Nad wułyceju nicz, pomada, tusz i krow,
Ja tak, ja tak, ja tak, ja tak tebe, tebe.