Brihidon, brihidon, brihidon. M’jaso, m’jaso.
Brihidon, brih-brihidon, brihidon. M’jaso, m’jaso.

Dowbonuło muzło i usich ponesło,
Bo żywoji struny torknułos' wono,
Nadybały: chap! – i torknuło nas,
Rozw’jazałysja nohy ta kynułys' w pljas.
A za nymy odrazu ruky i tiło,
W hołowi zawertiłos' i w mozku zahudiło.
Skubonuło dobrjacze, zarjabiło w oczach
I manera debiła zaminyła mij strach.

Manera debiła, manera debiła
Namy wołodiła manera debiła,
Manera debiła zakochała wsich,
A ce oznaczaje, szczo bude uspich!
Manera debiła, manera debiła
Namy wołodiła manera debiła,
Manera debiła pojednała wsich,
A ce oznaczaje, szczo bude uspich!

Sznyri zamutyły prykolniji sznjażky,
Szczob na nych zapały miłaszky.
Puskajuczy w chid zełeni bamażky,
Wony ne chowały złodijs'ki zamaszky.
Z nymy porucz, chytajuczy zadom,
Modni tełyczky wbywały pohljadom
I dowoli, myło popywajuczy tekiłu,
Usi widczuły maneru debiła.

Manera debiła, manera debiła
Namy wołodiła manera debiła,
Manera debiła zakochała wsich,
A ce oznaczaje, szczo bude uspich!
Manera debiła, manera debiła
Namy wołodiła manera debiła,
Manera debiła pojednała wsich,
A ce oznaczaje, szczo bude uspich!

Wpywałysja u wucha dowbani zwuky,
oczi fiksuwały nebaczeni hłjuky,
Mene zaczepyło j powołokło,
Tudy, de prykolno, tudy, de switło.
Pohraj zi mnoju sonjacznyj prominec',
Ja widczuwaju, szczo ce szcze ne kinec',
Dawaj, zroby tak, szczob mene zaslipyło,
Szczob mnoju wołodiła manera debiła.

I usich ponesło!
Brihidon, brihidon, brihidon. M’jaso, m’jaso.
Drihidon, brih-brihidon, rihidon.