Na wilnij Ukrajini – newilni łjudy,
Z dida-pradida wczeni, buty rabamy.
Kraszcze mowczaty, za ce niczoho ne bude,
Kraszcze trymaty – prawdu za zubamy.
A prawda, rwet'sja na wołju,
Prawda chocze żyty,
Po "pawliwkach" ta po "szewczenkach",
Motuzkamy w steli, nożamy w rukach.

Prawda rwet'sja na wołju...

Znowu czuty stuk i rehit,
Znowu za kymos' zaczynyłys' hraty,
Na te isnuje osobływyj prywid,
De ż ty chodysz, poczuj mene, brate!
A moja prawda taka ż odynoka,
moja prawda chocze żyty,
Krywawymy wirszamy, mołytwamy do neba,
Rozip’jatoju łjubow’ju i wohnem.

Prawda rwet'sja na wołju...

Wid c'oho bołju – nikudy ditys',
Wid c'oho bołju ne zażywajut' rany,
Dawajte skorisze prychod'te pohritys',
Hej, na postu, hraj-byj w barabany.
Doky prawda ne wyjszła na wołju,
doky prawda was wsich ne załyła,
A na Ukrajini znowu wohoń,
To horjat' szachtari!..

Prawda rwet'sja na wołju...