Sydiła Mariczka bilja wikoncja,
Wyszyła Mariczka dywneje Sonce.
Sonce obizwałos' bahat'ma hołosamy:
"Szukaj mene, diwko, hen za tymy lisamy.
Budesz maty zołoto, szcze j krasu wicznu,
Nic nikomu ne każy, ruszysz u niczku.
Bude tebe swataty kozak z wusamy
Szukaj mene, diwko, hen za tymy lisamy!"

Osiń nasłała na lito żowtych farb,
Bihała, szukała lisom dywnyj skarb.
Ta j zbyła niżky, bo iszła piszky
Konja ne mała, szukała j ne znała,
Szczo za tym lisom – hybelna riczka...
Zwabłena bisom propała Mariczka.

Ne widszukały bidnu Mariczku,
Opowidały pro otu riczku
Wsim mołodycjam, kotri nezamużni:
"Wam oti czary het' zowsim ne nużni.
Bo kotra dobra i harna soboju,
To wid swatiw ne bude widboju."
Czuła te j diwczyna bilja wikoncja,
Wyszyła diwczyna dywneje Sonce.