Mołot

Nechaj b’je mołot mojich sliw, nechaj rujnuje...
My budem zawżdy razom z nym, poky isnujem.
Odeżu tepłoji brechni zirwemo z krow’ju,
Wse insze spałym u wohni wijny i bolju.

Swoji słowa załyszym tut w ułamkach skel,
Nechaj rostut i, może, zawtra powernut deń.

Wony mosty wsi spaljat – zakryjut szljach,
I z naszych sliz pidijmut wodu u morjach,
Zminjat wsi obłyczczja, niby na czużi,
A z czasom my pobaczym wsich jich u sobi.

Swoji słowa załyszym tut w ułamkach skel,
Nechaj rostut i, może, zawtra powernut deń.
Zawtra powernut deń... (3)
Zawtra powernut...