I.
Skaży, szczo ty choczesz diznatys' po-persze:
Koły stane łehsze? Nareszti łehsze?
Roztanut' połjusy? Oj, azochnwej
Koły nareszti łjudy obyratymut' łjudej?

Skilky dowedet'sja pobaczyty moriw?
Komu perebrechaw, koho nedołjubyw?
Kym dity pozrostajut'? Borysja, ne barys'
Czy bude kołys' dobre, jak wże buło kołys'?

Pryspiw:
Chocza ja je, ałe wes' czas meni ne wystaczaje nas

II.
Skaży, szczo ważływe dlja tebe nasprawdi?
Ne tużyty, abo żyty po prawdi?
Todi abo zaraz? Radist' czy sum?
Czipljatys' za mynułe czy lizty naobum?

Hraty, zahratysja, dohratysja i wse?
Czy prosto poczekaty, kudy wse zanese?
Czerwone abo czorne, czy stawka na zero?
Zło zarady szczastja, abo złe, bo złe dobro?

III.
Buły my w perechresti usich porożnich tras
Za namy nahljadały iz płanety Mars
U widpowid' my klipały czerwonymy oczyma
I prjamuwały mymo. I wystaczało nas.