O pljamy czorno-bili u korotkomu żytti,
Łyszyłosja pomrijaty j zbahnuty – ne swjati.
Jak mało i bahato treba maty pomiż tym,
Szczob żyty mudrym starcem i złetity mołodym.

A zawtra znowu zawtra znowu koma na kinci,
I trubka tełefonna u schwylowanij ruci,
Ty znowu zhubysz słowo i u prirwu pide czas –
Cja pauza mowczannja bude pryspiwom dlja nas!

Pryspiw:
Ta krutyt'sja Zemlja,
Szczasływa myt' wtikaje,
Jiji ne zdożenesz,
Koły żyttja nemaje.
Pokłycz mene łjubow
U podoroż kochannja,
Ja tak dawno żywu
Na ostrowi czekannja.

Ja choczu hrity sutinky ne kradenym wohnem,
Zminyty komu krapkoju dlja nowych switłych tem.
Ja wsi najkraszczi pomysły z toboju ujawłju,
Bo ja iszcze nadijusja, bo ja iszcze łjubłju.

Jak choczet'sja zanurytys' u te czoho nema,
Ne czuty kom zi smykom i łjubyty ne darma,
Jak choczet'sja iz druzjamy prowadyty swjata
Ta znaty, szczo łjudyna bilja tebe same ta!

Pryspiw (2)