Panuje nicz, a snu nema
Bo znaju wdoma ty sama,
Ne spysz, a tilky marysz pro łjubow.
Krasa twij woroh nomer dwa,
A perszyj zełeń hołowa
I łycar twij do tebe ne dijszow.

A ja twoji knyżky nosyw,
A ja twojich piżoniw byw,
Bo ja tebe po-sprawżńomu łjubyw.
A ty filmach i knyżkach,
Mow dykyj perelitnyj ptach,
Sebe szukała u czużych kazkach.

Pryspiw:
A łjubow ne deszewe namysto,
Ne tusknije na protjazi lit.
Ja zrujnuju prydumane misto,
Ja tobi pokażu ciłyj swit.

Koho czekała ja ne znaw,
Pryjszow i wse tobi skazaw
I w pospichach tebe pociłuwaw.
Ja ne biliw ne czerwoniw,
Ja krow twoju na myt' zihriw
I te zrobyw, czoho dawno chotiw.

Bo ja twoji knyżky nosyw,
Bo ja twojich piżoniw byw,
Bo ja tebe po-sprawżńomu łjubyw.
Ne prypuskaw ja ne na myt',
szczo łjubyj tato twij ne spyt',
Szczo zhodom w nas wesiłlja prohrymyt'.

Pryspiw (3)