Ce ne sum i ce ne wtoma, –
Ce neproszena łjubow,
Bo, na żal, wona ne wdoma,
A ce mene benteżyt' znow.

Ja sebe ne raz pytaju:
Chto ja, hrisznyk czy swjatyj?
Chocz dawno pro sebe znaju,
Szczo ni toj i ne druhyj.

I niby switło sered noczi,
Na czoli chołodnyj pit,
Wabljat' łasoszczi diwoczi
Na switanku styhłych lit.

Pryspiw:
A ciłyj swit jak na dołoni,
I ne zupynyt'sja rika,
A tepłyj pohljad na ikoni,
Jak niby bat'kiws'ka ruka.
Po ws'omu domu Wolja Boża,
I szczasływa i sumna,
Ja pidijmu za kraszczu dołju,
I widip’ju kowtok wyna.

Ce ne bil i ce ne wtrata, –
Ce na smak sołodkyj błud,
Ce łjubow szczo ne bahata,
Ce w czużomu szczasti brud.

Znaju ja szczo powernusja
I dytynu obijmu,
Jij jak Bohu pomołjusja,
I use jak je pryjmu.

Pryspiw (2)