Niczne awto w ostannij raz
Pryweze mene kriz' doszcz w twij tychyj dim.
Na nicz odnu zupynym czas,
Ałe ranok wse rozwije nacze dym.

Pryspiw: (2)
Ja zabudu tebe, proszczaj,
Ja zabudu, i ne szukaj
Widlitaju w dałekyj kraj,
i ty ne czekaj.

Rozdiłyt' nas miljon dorih,
Sotni mist, łjudej i neznajomych sliw,
Ty budesz sam, a może j ni,
Ałe ce wże bude bajduże meni.

Łitak widłetyt' na schid,
A na zachid pide łjubow.
I ja wże ne powernus',
Ne pobaczymsja bilsze znow.