Ne znaju, jak, czomu, – ne znaju,
Ta, pewno, wypyły do dna
My kełych szczastja i dobra,
Szczo dolja nam todi dała,
Koły kazały my "Kochaju".
Łjubow prochodyt' nepomitno,
Jak ranok perechodyt' w deń,
I załyszajet'sja łyszeń
Chołodnyj weczir bez piseń,
I ja każu tobi tak niżno.

Pryspiw:
Kwity w darunok na szczastja, na szczastja
Ty prynesesz meni znow.
Hratys' w kochannja ne wdast'sja, ne wdast'sja,
Bo my prohrajem łjubow.
Kwity w darunok – proszczannja, proszczannja,
Zustricz, jak nicz promajne.
Ja zahadaju bażannja, bażannja.
Ałe wono ne twoje.

Buły szczasływi my z toboju.
Ta wse zminyłos', zrozumij.
Mene ne tiszyt' obraz twij,
I hołos twij meni czużyj,
Tomu każu tobi z żurboju.