Osiń, mawko ruda! W twojich czystych chołodnych oczys'kach
Ja hubłjus', mow toj ptach, szczo zimliw u bezodni nebes.
W pasmach łoz zołota, jdesz strunka i strymka, jak diwczys'ko,
Iz prymarływych sniw nerozpłeskanych z juni czudes.

Ne zhoryt' uhori moja ziroczka – chaj zorepady
Pidchopyły jiji i, mow trisku, u powiń nesut'.
Osiń – mawko ruda! Choczesz porucz z toboju prysjadu
I tobi rozpowim pro nedawnju kochanku wesnu.

Nechaj szurchit suchyj ne zawadyt' słowam mojim tychym.
Osiń – mawko ruda! Ja twij ptach – ty mij szał, ty mij żach!
Na wesiłli u nas bude hraty wesełyj muzyka.
Skrypky dowhyj smyczok zajarije, jak łezo noża.