Spadaje biłyj puch z topoli,
Mow z nareczenoji fata,
A ty stojisz u czystim poli,
Usja wid soncja zołota!

Z wołoszok oczi, z perliw zuby,
Z pszenyci kosy, z sribła smich...
Worożko, mawko, łjuba-zhubo,
Jak my udwoch, to j hrich ne hrich.

O, czerwnju, ty iz oksamytu,
Szcze ne hirkyj w stepach połyn,
Iszcze taki duchmjani kwity
Cwitut' po schyłach połonyn.

Twoja ruka, mow żar, harjacza,
Powodyrem wede kriz' nicz.
Chaj podaruje nam udacza
Z kochannjam buty wicz-na-wicz!

Ty mrużysz oczi i kriz' wiji
Swity dałeki merechtjat'.
O, skilky ż ja pro tebe mrijaw,
Szczob w myt' jedynu pokochat'!

My obertajemos' w bezodni
Pałkych zirok, szowkowych traw,
Aż poky soneczko na schodi
Ne zijde w spałachach zahraw.

Ciłjuszczi rosy nas omyjut',
Owije swiżyj witerec',
I podaruje deń nadiju
Dlja dwoch zakochanych serdec'.

I puch spadatyme z topoli,
Mow z nareczenoji fata,
I ty stojatymesz u poli,
Usja wid soncja zołota!

Pryspiw