Nadweczir wdywljajus' u wikna kaw’jarni,
Ta sercem karajus' – nadiji wsi marni.

Pryspiw:
A ja – szcze i szcze
Hotowyj błukaty
Wsju nicz pid doszczem...
Łjuba moja, żadana moja!
Jaka ż ty dałeka.
Teper.

P’jat' wułyc' zijszłysja w odnomu majdani,
Wsi meszkanci jichni cydjat' u kaw’jarni.

Pryspiw 2:
Krim mene,
Bo ja szcze i szcze
Hotowyj błukaty
Wsju nicz pid doszczem...
Łjuba moja, żadana moja!
Jaka ż ty dałeka.
Teper.

Ach, spomyny sercja – jaki ż to wy dawni,
Wybłyskuje misjac' na wiknach kaw’jarni.

Pryspiw 1

Kriz' wikna kaw’jarni u switli prymarnim
Pany i panjanky u stołykiw harni.

Pryspiw:
A weczir trywa
I chtos' u kaw’jarni
Tycheńko spiwa
Łjuba moja, żadana moja.
Jak sołodko stało
Teper
U kaw’jarni.