Oj jak wyjdu ta na mohyłu, stanu, hljanu ta na dołynu.
Dołyna szyroka, oj kały.., kałyna wysoka,
Aż dodołu hiłlja hnet'sja.

A pid tijeju ta kałynoju stojaw kozak ta j z diwczynoju.
Diwczynońka płacze, oj slizno, sliznońko rydaje,
Swoju że dołju że prokłynaje.

– Oj jak by ja ta ce znała, ja b z toboju ta j ne stojała.
Żyła b ja j u bat'ka, oj chody.., chodyła b po woli
Diwczynoju że mołodoju.