Ja edynstwennuju yskał w эtom myre bolszom y słożnom.
Ja tak dołho tajkom mecztał o kazałos' bi, – newozmożnom.
No sud'ba podaryła szans – dołhożdannij sczastływij słuczaj –
Poswjatyt' o łjubwy romans, toj edynstwennoj, samoj łuczszej!

Pryspiw:
Żenszczyna łjubymaja samaja żełannaja
Samaja krasywaja y czut'-czut' peczalnaja!
Żenszczyna łjubymaja – kak fata wenczalnaja,
Samaja ranymaja y nemnoho strannaja.

Ja łjubymoj swoej podarju ożerele yz nezabudok,
Ej edynstwennoj howorju, czto łjubyt' daże hresznoj budu.
Wes' wo własty wołszebnich hłaz, y ułibky nepowtorymoj,
Ja pryznajus' w łjubwy ne raz łysz' edynstwennoj y łjubymoj.

Pryspiw