Nocz'. A w okne moem swetło, słowno dnem.
Nocz'. Y łjubow' dożdem stuczytsja w moj dom.
Nocz'. Y poet: "Ne spy, ne spy, ne dremaj!" –
Maj, maj, maj, maj!

Pryspiw:
Bełaja syreń w tumane rascweła,
Bełaja syreń s uma menja sweła.
W żyzń moju woszła y w sumrake nocznom
Bełaja syreń hubi obożhła
Taynstwennim ohnem.
Bełaja syreń, bezumnie meczti,
Bełaja syreń, newestoj stała ti.
Bełaja syreń, poka serdca horjat,
Bełaja syreń, dlja menja nadeń
Wenczalnij swoj narjad.

Ja obnymu łystwu – y, maem sohret.
Ja w temnote sorwu łjubwy perwocwet.
Ja ukradu w sadu u rannej wesni
Sni, sni, sni, sni!

Pryspiw

Znaj, czto twoy hłaza – sud'bi nebesa.
Znaj, czto twoja krasa tworyt czudesa.
Znaj, czto tebja łjubyt' ja budu wsehda.
Da, da, da, da!

Pryspiw