A mij tatusju, ta mij ridneseńkyj,
A mij tatusju, ta mij doroheseńkyj,
A mij tatusju, ta mij ridneseńkyj.
Ta czoho ż wy nas tak rano pokynuły?
Ta na koho ż wy nas i brosajete?
Ta chto ż nam bude j porjadoczok dawat',
Ta chto ż bude j chazjajnuwat',
Ta chto ż bude j porjadoczok dawat'?
Ta moji tatusju, ta moji ridneńki,
Ta czoho ż wy ruczeczky złożyły,
Ta j diłeczka ne dorobyły?
Ta chto ż joho bude j robyty, moji tatus'?
Ta matusja ż us'oho ne porobljat'.
Ta w matusi ż ditoczok bahateńko.
Ta chto ż jim bude u hori pomahat'?
Ta w jich że mało j rodu,
Ta w jich że j nema rodu.
Ta w jich że tilky j rodu,
Szczo odyn braticzok zrodu,
Ta j toj chto zna, czy bude pomahat',
Czy może ne bude j do dwora dochodyt'.
Oj tatusju mij ridneseńkyj,
Ta wstańte, ta nam że j porjadoczok dajte.
Ta wstańte, ta j pidwedit'sja, ta j rozporjadit'sja.
Oj tatusju ż mij ridneńkyj,
Oj tatusju doroheńkyj.
Oj Boże, oj Boże, oj Boże.

("Chwate", – promowljaje).